วันอังคารที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2552

ต้นละม่อม ไม้ใหญ่ที่ตายไม่ได้


 

 

วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2552 ปีที่ 32 ฉบับที่ 11358 มติชนรายวัน


ต้นละม่อม ไม้ใหญ่ที่ตายไม่ได้





ยายละม่อม

งานวันผู้สูงอายุ ชุมชนคลองเตย

วันผู้สูงอายุแห่งชาติ 13 เมษายนของทุกปี เพิ่งจะผ่านพ้นไป ภาพที่ชื่นมื่นของคุณตาคุณยาย หลายบ้านยังยิ้มกันไม่หุบกับความสุขที่ลูกหลานมอบให้ด้วยการกลับมาให้ท่านกอด ให้ท่านหอม รดน้ำดำหัวขอพรผู้อาวุโสของครอบครัวด้วยความรักและกตัญญู

แต่อีกหนึ่งมุมในสังคม ยังคงมีผู้สูงอายุอีกหลายคนที่รอคอยลูกหลานกลับมาสวมกอด รดน้ำดำหัวขอพร เหมือนกับ "ยายละม่อม" นางละม่อม มีอุดม ผู้อาวุโสวัย 89 ปี ที่อาศัยอยู่ในบ้านพักเล็กๆ ในชุมชนคลองเตย ล็อคที่ 6 กับชีวิตในบั้นปลายพร้อมด้วยลูกหลานรวม 10 ชีวิต

แม้จะมีลูกหลานหลายชีวิตที่อยู่รวมกัน ซึ่งดูเหมือนน่าจะอบอุ่นและมีความสุข แต่ในความจริงนั้นไม่ใช่ เพราะลูกและหลานนั้นมีความผิดปกติ พิการทางกายและสมอง เป็นภาระให้ยายละม่อมที่น่าจะมีคนดูแลในช่วงไม้ใกล้ฝั่งกลับต้องมาดูแลลูกหลานเหล่านั้น

ยายละม่อมกับทองสุข (ลูกสาว)



กว่า 60 ปีที่อยู่ในชุมชนคลองเตย นางละม่อม เล่าถึงชีวิตของตนว่า เดิมเป็นคนปราจีนบุรี แต่ครอบครัวยากจนจึงไม่ได้เรียนหนังสือ เลยตัดสินใจมาหางานทำที่กรุงเทพฯ เป็นคนงานก่อสร้าง และแต่งงานเมื่อตอนอายุ 25 ปี มีลูกทั้งหมด 7 คน เป็นชาย 3 หญิง 4 แต่ลูกชายทั้ง 3 คน เสียชีวิตแล้ว เหลือเพียงลูกสาว

เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด นางจุก ลูกสาวคนโต อายุ 64 ปี ซึ่งมีความผิดปกติทางสมองกลับถูกข่มขืนจนมีลูกสาว 1 คน ซึ่งพิการทางสมองเหมือนกัน นอกจากนี้ยังมี "โจ้" หลานชายอีกหนึ่งคนที่ป่วยเป็นโรคง่อย แขนขาลีบ ลิ้นไก่สั้น แต่ยังโชคดีที่ได้นางทองสุข อายุ 58 ปี ลูกสาวอีกคน ที่พอจะช่วยดูแลลูกหลานในครอบครัว

ส่วนรายได้ที่นำมาเลี้ยงดูจุนเจือสมาชิกในครอบครัวนั้น ยายละม่อม บอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า ทุกวันนี้ก็มีเงินจากเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุเดือนละ 500 บาท มาเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัว แต่ก็ไม่เพียงพอเพราะต้องกินต้องใช้ทุกวัน แต่โชคดีที่ยังมีรายได้จากลูกสาวอีกคนที่ไปขายเต้าหู้ทอดหน้าโรงเรียนหมู่บ้านพัฒนา พอจุนเจือเลี้ยงดูครอบครัวแบบพอมีพอกิน

"ในช่วงเทศกาลวันสงกรานต์ และวันผู้สูงอายุแห่งชาติ มองดูภาพในโทรทัศน์เห็นภาพผู้สูงอายุคนอื่นมีลูกหลานเข้ามารดน้ำขอพร รู้สึกว่าอยากให้ลูกหลานมาทำให้เหมือนกัน แต่สภาพความเป็นจริงก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะเข้าใจดีถึงสภาพของลูกหลานในปัจจุบันว่าไม่สามารถทำได้ วันนี้แม้จะรู้สึกเหงาบ้าง แต่ก็มีความสุขที่เป็นเสาหลักให้ลูกหลานได้พึ่งพิง แม้บางคนจะไม่รู้ก็ตาม" ยายละม่อม บอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน ผ่านทั้งสุข เศร้า เหงา คละเคล้ากันไป แต่ยายละม่อม ยังคงเหมือนต้นไม้ใหญ่ที่ให้ความร่มรื่นกับลูกหลานเหมือนเดิมไม่มีวันเปลี่ยน

หน้า 25
http://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php?newsid=01lad01150452&sectionid=0115&day=2009-04-15

Rediscover Hotmail®: Get quick friend updates right in your inbox. Check it out.

Rediscover Hotmail®: Get quick friend updates right in your inbox. Check it out.