| | วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 ปีที่ 32 ฉบับที่ 11383 มติชนรายวัน
หน้าที่เล็กๆ ของนางโชว์
โดย ชุติมา นุ่นมัน aae_ok@yahoo.com
น้องอั้มกำลังปฏิบัติหน้าที่ "เต้น" สร้างรอยยิ้มที่ป้ายรถเมล์
| ถึงจะค่ำแล้ว แต่หน้าห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัล ลาดพร้าว ฝั่งถนนพหลโยธิน ยังคงพลุกพล่านไปด้วยผู้คน เดินสวนกันไปสวนกันมา หลายคนสีหน้าเคร่งเครียด ครุ่นคิด บ้างก็รีบจ้ำเท้าก้าวไปข้างหน้าให้เร็วที่สุดเพื่อรีบเบียดผู้คนให้ทันขึ้นรถเมล์ฟรีที่เข้ามาจอดเทียบป้าย
เธอยืนมองภาพเหล่านั้นอย่างไม่เบิกบานนัก
แต่พักใหญ่ต่อจากนั้นเห็นสาวชุดขนนกสีแดงจัด มองไกลๆ เหมือนนางโชว์สถานบันเทิง สาวชุดแดงขนนกมาพร้อมลำโพงสำเร็จรูปและกล่องกำมะหยี่สีชมพู ครู่เดียวเธอก็เริ่มเปิดเพลง เป็นเพลงลูกทุ่งจังหวะสนุกๆ ที่คุ้นหู แล้วเธอก็เต้นด้วยท่วงทำนองพลิ้วไหว
ผ่านไปเพลงแล้วเพลงเล่า ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
คนที่ผ่านไปผ่านมา รวมทั้งคนที่รอรถเมล์ เริ่มอมยิ้มกับภาพที่เห็น หลายคนแสดงน้ำใจเอาเงินไปใส่ในกล่องกำมะหยี่สีชมพู
ผ่านไปเป็นชั่วโมง สาวชุดแดงขนนกยังไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อย ยังคงวาดลีลาพลิ้วไหวและโปรยยิ้มให้ผู้คนด้วยสีหน้ารื่นรมย์สุดสุด
จนถึงเวลาหยุดพัก เราได้นั่งสนทนากันตรงบันไดทางออกของห้างนั้น
เธอบอกว่า ชื่อน้องอั้ม แต่ไม่พร้อมที่จะบอกชื่อจริง
อั้มบอกว่า มาที่นี่ทุกวันหยุด
มาเต้นหารายได้พิเศษหรือ
"เปล่า มาเต้นคลายเครียด ชอบเต้นเป็นชีวิตจิตใจ เต้นแล้วหายเครียดได้ปลดปล่อย เลยเต้น" บอกพร้อมกับซับเหงื่อบนใบหน้า แล้วเล่าต่อว่า ราว 2 ปีก่อนพอเรียนจบเข้ามาสมัครงานที่กรุงเทพฯ หลังจากได้งานทำแล้วก็ต้องทำตัวเป็นเหมือนมนุษย์เงินเดือนทั่วไปคือ เช้าไปทำงานเย็นกลับบ้าน ชีวิตมันเครียดมาก รู้สึกว่าหากเป็นแบบนี้ต่อไป เส้นเลือดในสมองต้องแตกแน่
"จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันลอยกระทง กลับจากทำงานถึงห้องหนูบอกเพื่อนว่า ไม่ไหวแล้วเครียด วันนี้ต้องหาทางระบายอยากเต้น จึงไปเช่าชุดมา แล้วแต่งหน้าทำผมเอง นั่งแท็กซี่ไปสวนสันติชัยปราการ พร้อมลำโพงแบบนี้แหละ แล้วก็เต้น มีเพลงอยู่ 3 เพลง เปิดวนอยู่อย่างนั้นเป็นเวลา 3 ชั่วโมง คนดูกันเยอะมาก"
อั้ม หายเครียดเป็นปลิดทิ้งจากการทำกิจกรรมดังกล่าว และนอกเหนือจากการได้บำบัดตัวเองแล้ว ผลพลอยได้อย่างหนึ่งที่ตามมาคือ การช่วยเพิ่มรอยยิ้มให้คนอื่นด้วย
"เห็นคนที่ดูเราแล้วอมยิ้ม หรือยิ้ม หรือหัวเราะ เราก็ยิ่งมีความสุขเข้าไปใหญ่ แม้จะเป็นความสุขชั่วเวลาหนึ่งก็ยังดี มีรอยยิ้มก่อนเข้าบ้านสักหน่อย ดีกว่าพกพาเอาความเครียดเข้าบ้านนะ"
อายมั้ย เต้นกลางผู้คนแปลกหน้าแบบนี้ เวทีก็ไม่มี
"ไม่อายเลย ไม่เคยอาย" สาวชุดขนนกสีแดงรีบบอก
เธออธิบายเหตุผลที่ไม่อายว่า ประการแรกคือ ไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร ประการต่อมาคือ ชินกับการแสดงออกแบบนี้ เพราะก่อนหน้านี้ อั้มเรียนที่คณะวิทยาการสารสนเทศ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม มีกิจกรรมแบบนี้ที่คณะบ่อยๆ ทั้งร้องเพลง เดินแบบ และเล่นตลกแบบคนหน้าขาว
อั้มบอกว่า แม้การแสดงของเธอจะอยู่ในเวทีเล็กๆ แต่เธอก็มีความตั้งใจอย่างสูง หมั่นฝึกซ้อม และเมื่อมีโอกาสก็มักจะหาทางพัฒนาฝีมืออยู่เสมอ เสื้อผ้าหน้าผม และทุกอุปกรณ์ประกอบการแสดงเธอก็พยายามสรรหาสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
"หลังจากเรียนจบหนูก็ทำงานประจำที่เกี่ยวกับความสวยความงามอยู่แล้ว เรื่องแต่งหน้าแต่งผมพอจะทำได้เองอยู่บ้าง ส่วนชุดนี่ใหม่ๆ ก็เช่าเขามา ตอนหลังก็ซื้อเอง ตัวที่ใส่อยู่นี้ซื้อมาราคาห้าพันบาท ชอบมาก ส่วนเรื่องเต้นนั้นมีเวลาว่างก็ไปเรียน ก่อนนี้เพิ่งไปเรียนยิมนาสติคมา อยากเต้นแบบที่ตีลังกาได้ กำลังพยายามอยู่ ตอนนี้ยังทำไม่ได้ ส่วนเพลงนั้น จะเน้นเพลงลูกทุ่งจังหวะสนุกๆ เมื่อก่อนมีไม่มาก ตอนนี้มีมากกว่า 60 เพลงแล้ว บางวันเต้นจนครบ 60 เพลง ไม่หยุด 3-4 ชั่วโมงเลย อยากทำทุกอย่างให้ดีที่สุด และอยากให้คนที่ดูเรามีความสุข"
ถึงกระนั้นเธอบอกว่า การแสดงของเธอจะมีเฉพาะช่วงวันที่เธอหยุดงานเท่านั้น เพราะไม่อยากจะให้กระทบกับงานประจำ
เต้นแต่ละครั้งได้เงินเยอะมั้ย
"ราวพันห้า ถึงสามพัน แต่หนูยืนยันนะคะว่า เงินที่ได้เป็นเพียงกำลังใจส่วนหนึ่งเท่านั้น มันไม่ใช่สาระสำคัญที่สุดที่หนูทำตรงนี้ จุดประสงค์หลักของหนูคือ อยากให้ทุกคนที่ได้ดูมีรอยยิ้ม ได้คลายเครียดก่อนกลับบ้าน อยากจะตอบแทนสังคม มันเป็นงานเล็กๆ ที่คนตัวเล็กอย่างหนูพอจะทำให้สังคมได้ นอกจากนี้ก็เป็นความชอบส่วนตัว"
อั้มบอกว่า ก่อนหน้านี้เคยลองออกนอกสถานที่จากหน้าห้างเซ็นทรัลลาดพร้าวไปอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ตรงแถวป้ายรถเมล์ แต่ถูกตำรวจไล่ เท่านั้นไม่พอ ยังด่าตามมาอีก ด่าว่าบ้ารึเปล่า สติไม่ดีรึเปล่า ที่มาทำในสิ่งที่คนอื่นเขาไม่ทำกัน แต่เธอก็ไม่ได้ต่อล้อต่อเถียงกับตำรวจนายนั้น และกลับออกมาโดยดี
สนทนาผ่านไปอีกพักใหญ่...อั้มขอตัวไปปฏิบัติหน้าที่ของเธอต่อ
และทันทีที่เสียงเพลงดังขึ้น นางโชว์สมัครเล่นในชุดขนนกสีแดงก็เริ่มวาดลวดลายพลิ้วไหวบนเวทีกลางป้ายรถเมล์ ผู้คนที่ผ่านไปมาเริ่มชี้ชวนและหยุดมอง
ทุกคนล้วนมีรอยยิ้มเปื้อนใบหน้า
หน้า 8 | http://www.matichon.co.th/matichon/view_news.php?newsid=01way01100552§ionid=0137&day=2009-05-10 | | |
Hotmail® has a new way to see what's up with your friends.
Check it out.
